SURINAME "het land waar treinen niet echt hebben gereden"

Als men de geschiedenis van de geïndustrialiseerde landen in Europa en Noord-Amerika nagaat, dan neemt de ontwikkeling van het railvervoer een belangrijke plaats in. In het algemeen wordt een verband tussen de ontwikkeling van het railvervoer en de sociaal-economische ontwikkeling van de rijke landen algemeen aanvaard.

Voor Suriname - anders op deze aardbol gesitueerd dan de rijke industrielanden - is de ontwikkeling van het railvervoer een heel merkwaardige geweest. Daarbij gaat het om twee episodes in de Surinaamse geschiedenis van de laatste honderd jaar. Allereerst betrof het de bouw van een railverbinding van Paramaribo naar het Lawagebied in de jaren 1902 - 1913. De goudvondsten in het binnenland in de tweede helft van de negentiende eeuw en het begin van de twintigste eeuw hebben daarop een beslissende invloed gehad. De tweede spoorlijn, de zogenaamde Apoeralijn, is in de jaren zeventig aangelegd voor het transport van bauxieterts in het kader van het grote West-Suriname project. Heeft het goudlijntje nog een aantal decennia echt gereden, de Apoeralijn heeft (nog) geen functioneel gebruik gekend. Waar het in dit boekje om gaat is een antwoord te geven op de vraag 'waarom spoort Suriname niet'?

Vakgroep Culturele Antropologie / Sociologie der Niet- Westerse Samenlevingen. Vrije Universiteit, Amsterdam. 

SURINAME "het land waar treinen niet echt hebben gereden", Luuk van der Veen, nog zo goed als nieuw exemplaar
Vrije Universiteit, Amsterdam, 1992, eerste druk, paperback, 24,1 x 16,6 cm, 48 pagina's
ISBN 9068750364

Prijs exclusief verzendkosten