De pijn, Marguerite Duras

Eerste druk, 1985
Uitgave met de mooie omslag van Ger Lataster
Nog mooi en net exemplaar

De pijn speelt aan het eind van de oorlog, in april 1945. De geallieerden rukken steeds verder op in Duitsland, een na een worden de concentratiekampen bevrijd. In Parijs wacht Marguerite Duras op bericht over haar echtgenoot Robert L., die als verzetsstrijder is gevangen genomen en naar Duitsland gevoerd. Is hij dood, leeft hij nog? In een opvangcentrum waar de terugkerende dwangarbeiders en bevrijde gevangenen uit de kampen zich komen melden verzamelt ze gegevens over nog vermiste gevangenen. Over Robert L. steeds geen nieuws. In haar verbeelding ziet ze hem nog na zijn bevrijding gestorven, langs een Duitse weg - 'Terwijl hij stierf zei hij mijn naam'. De telefoon maakt een eind aan haar martelende onzekerheid. Tussen de doden en stervenden van Dachau is Robert L. gevonden door François Morland (Mitterrand), leider van de verzetsorganisatie waarvan Robert L. en Marguerite Duras deel uitmaakten. In een razendsnelle reddingsactie wordt Robert L. naar Parijs gehaald en in een langdurig proces, smartelijk als een omgekeerde doodsstrijd, keert hij naar het leven terug.

Van de vijf verdere teksten in De pijn stoelen er drie rechtstreeks op de realiteit van verzet, collaboratie en bevrijding en de plaats die Marguerite Duras daarbij zelf innam; twee zijn korte fictie-verwerkingen ervan.

Marguerite Duras is in 1914 geboren in (het toen Franse) Vietnam, waar haar ouders bij het onderwijs werkten. Op zeventienjarige leeftijd ging ze naar Parijs, waar ze wiskunde, rechten en politieke wetenschappen studeerde. Na haar studie werkte zij op het ministerie van Koloniën en bij een uitgeverij. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was zij, met haar toenmalige echtgenoot Robert Antelme, actief in een verzetsorganisatie die geleid werd door de latere president van Frankrijk, François Mitterrand. In 1945 werd Duras actief in de communistische partij, waaruit zij een tiental jaren later weer geroyeerd zou worden. Politiek nam zij zowel in de destalinisatie als tijdens de Algerijnse oorlog uitgesproken standpunten in. Ook in de literatuur is zij een eigenzinnige, energieke verschijning die zowel polemiek als bewondering oproept.

Marguerite Duras pseudoniem van Marguerite Germaine Marie Donnadieu (1914-1996) was een Franse auteur, scenarist, filmregisseur en feminist. Ze was een enfant terrible van de Franse literatuur en had een bewogen leven. Zij debuteerde in 1942 met Les Impudents. Haar eerste bekendheid kreeg ze met haar roman Un Barrage contre Ie Pacifique. Met die roman kwam ze in 1950 op de nominatie voor de Prix Goncourt — die ze 34 jaar later ook inderdaad zou krijgen voor De minnaar, een boek dat opmerkelijk genoeg net als Un Barrage haar jeugd in Indochina als onderwerp heeft en het als het tweede deel van een tweeluik aanvult.
In 1959 schreef Marguerite Duras op verzoek van Alain Resnais het scenario en de tekst van Hiroshima, mon amour. De film werd een wereldsucces. In 1966 maakte Duras haar eerste eigen lange film, La Musica. Op dat pad is zij doorgegaan, en het is niet eenvoudig meer te zeggen of zij nu in de eerste plaats romancière, toneelschrijfster of filmmaakster was.

Omslagillustratie: schilderij Ger Lataster, Het uur van sterven, 1984

De pijn, Marguerite Duras, net exemplaar
Van Gennep Amsterdam, 1985, eerste druk, paperback met flappen, 170 pagina's
ISBN 9060126572

Prijs exclusief verzendkosten